W Polsce, kraju silnie katolickim, religia leży w sferze nietykalności, pozostaje tematem tabu, doktryną totalną kreującą jedyny prawidłowy obraz rzeczy. W malarstwie Curyło pojawiają się obiekty kultu religijnego - figurki świętych, które artystka kupuje w sklepach z dewocjonaliami. Ze szczegółami oddaje tendencyjne i pozbawione wyrazu twarze, jaskrawe kolory, charakterystyczne gesty. Julia Curyło, wychowanka szkoły katolickiej, wykorzystuje w swoich pracach znajomość świata i praktyk katolików. Artystka odwołuje się do wizualnej sfery wiary - przedstawień odpustnych, jarmarcznych i dewocyjnych, obnażając jej banalne i populistyczne oblicze prowadzące do uprzedmiotowienia a wręcz ideologizacji religii. Skupiając się na symbolu, można zapomnieć o istocie wiary. U Curyło materializują to dmuchane zwierzęta, przedmioty sztuczne, ulotne i podatne na przebicie.
Odpust w teologii katolickiej oznacza odpuszczenie przez Boga win, darowanie kary. Uzyskuje się go poprzez spełnienie wymaganych warunków i wykonanie odpowiednich czynności. Odpusty u Curyło to ślepe posłuszeństwo obrządkom i czynnościom, stronie formalnej, a nie duchowej, każdej religii. Służą otrzymaniu rozgrzeszenia i często stanowią jedynie powierzchowną stronę wiary.
Cudowne widzenia nawiązują do etosu cudowności związanego z wiarą katolicką – widzeń i ekstaz, które pogłębiają para-fizyczny związek człowieka z Bogiem. Ta fizyczność znajduje ujście pod postacią produkowanych na masową skalę dewocjonaliów, które każdy może dotknąć, kupić i postawić w swoim domu.
Tytuł wystawy „Odpusty i cudowne widzenia” jest podsumowaniem wątków obecnych w twórczości Curyło prezentowanej w toruńskiej galerii. Na wystawie zebrano 9 orazów wielkoformatowych oraz obiekty będące dla artystki inspiracją podczas ich powstawania. Dopełnieniem jest film nakręcony w Warszawie w marcu 2010 roku dokumentujący usunięcie z przestrzeni publicznej jednej z prac artystki.
Julia Curyło analizuje kontrasty i absurdy społeczne poprzez stosunek człowieka XXI wieku do wiary, mistyki i religii. Problem skomercjalizowania wiary, kwestia istnienia popkultury w religii, blichtr kolorowych i pociągających obiektów a także estetyka kiczu towarzysząca wierze katolickiej – to kwestie, które w szczególności ją interesują. Korzenie jej twórczości odnajdziemy głównie w surrealizmie i neo-pop.
Galeria Sztuki Wozownia
Ul. Św. Ducha 6
Toruń
Kuratorka: Ewa Sułek
